- жиеншарлық
- зат. 1. Жиеншар болғандық, туыстық. 2. ауыс. Айтпай (сұрамай) алып кеткендік, ұрлық. Бұндай ж и е н ш а р л ы қ қ а үзілді-кесілді тиым салу парыз (Қаз. әдеб., 08. 10. 1982, 10).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.